O muzeum
Muzeum Sakralne Katedry Zamojskiej utworzone zostało w 1987 r., w pomieszczeniach dawnej siedziby dziekanów Kapituły Zamojskiej, zwanej Infułatką. W 2019 r., po zakończeniu prac remontowo-konserwatorskich budynku Wikarówki, zbiory Muzeum Sakralnego zostały przeniesione do zabytkowego Domu Wikariuszy, tworząc ekspozycję Skarbiec Historii, Sztuki i Nauki.
Dom Wikariuszy kolegiackich wzniesiony został w 1 połowie XVII wieku, w roku 1761 budynek gruntownie przebudowano wg projektu architekta Jerzego de Kawe. Przez cały okres funkcjonowania był zamieszkiwany przez duchownych i pracowników parafii kolegiackiej. W okresie Królestwa Polskiego w budynku mieściła się poczta. W latach 2018-2019 odbył się gruntowny remont budynku, a jego wnętrza przeznaczone zostały na wielowątkową ekspozycję poświęconą historii i zabytkom zamojskiej Katedry.
Wystawa stała Skarbca prezentuje cenne zabytki gromadzone od początku istnienia miasta i ordynacji – dary kolejnych ordynatów, członków Kapituły, profesorów Akademii Zamojskiej, szlachty i zamojskiego patrycjatu.
Kolegiata była najważniejszym kościołem ordynacji – miejscem zaprzysięgania kolejnych ordynatów, a także miejscem ich wiecznego spoczynku. Poprzez układ chronologiczny prezentacji zabytków, stanowiących w dużej mierze fundacje kolejnych ordynatów i ordynatowych, pokazana zostaje historia rodziny Zamoyskich i role jakie odegrali jej członkowie w historii Zamościa i Rzeczypospolitej.
Na wystawie oprócz zabytków pokazanych w grupach, ilustrujących różne wątki tematyczne, są w szczególny sposób zaprezentowane obiekty wybitne, o randze światowej, jak między innymi: florencki komplet liturgiczny z fundacji Jana Zamoyskiego z 1601 r.; relikwiarz na rąbek szaty Najświętszej Maryi Panny (początek XVII w.), czy wciąż działający zegarek Marcina Zamoyskiego, wykonany ponad 300 lat temu.
Chronologiczny, w miarę możliwości, układ zabytków ekspozycji – od końca XVI do końca XVIII w., daje możliwość śledzenia zmian formy i dekoracji wyrobów artystycznego rzemiosła na przestrzeni wieków.
Południowo-zachodnia część Wikarówki mieści zbiory jednej z najstarszych w Polsce bibliotek kapitulnych oraz niewielką czytelnię. Biblioteka Kapituły Zamojskiej powstała niebawem po utworzeniu Akademii Zamojskiej i Kapituły Kolegiackiej w Zamościu. Od połowy XVIII w. do 1993 r. jej zbiory były przechowywane w dawnej kaplicy Trójcy Świętej w Kolegiacie. Księgozbiór obejmuje ponad 2500 starodruków (w tym inkunabuły), pochodzących z ponad 100 europejskich oficyn.